KATTENGEDICHTEN 6

KATTENGEDICHTEN 7

Katten en vlooien

Twee katten uit katwijk gingen naar zee
Op hun rug reisden twee vlooien uit vlooiendorp mee
Met hun parasolletje in de hand
trokken ze door het land
net zoals alle katten zomer's beginnen te verharen
gaan alle vlooien zomers paren

De vlooien vermenigvuldigde zich onderweg
Dat was voor onze twee katten reuze pech
Dat gaf kriebel dat gaf jeuk,
En zoveel vlooien op je rug is helemaal niet leuk
Onze twee katten rolde over de weg
maar de jeuk en de vlooien bleven dat
was reuze pech.

De katten zeiden tegen elkaar hadden we het
die vlooien maar nooit belooft
Als ze zo doorgaan met vermenigvuldigen worden
we nog van ons bloed beroofd
De katten liepen sneller, ze waren al dichter bij de zee.
Op hun rug reisde nu wel meer dan 200 vlooien mee.
de katten riepen tegen de vlooien",stilzitten dit is echt niet leuk
als jullie zo lopen te dralen vergaan wij van de jeuk."

Dicht bij het strand zetten onze katten het op een lopen.
Als ze maar afwaren van de jeuk, dat wilde ze met
een duik wel bekopen
Als je zo'n jeuk hebt moet je weten
begin je als kat toch knap te zweten
Na een tijdje zwemmen knapten de katten
zienderogen op,
En de vlooien? die zijn niet verzopen, die drijven
nu met z'n allen in een notendop.

Poezenpootjes

Poezenpootjes trippend op de trap
heel zachtjes zodat ik ze niet snap
trippelend naar het tweepersoons nest
wat niet mag en dat weten ze best.

Poezenpootjes krassend op de deur
binnen zonder kloppen en gezeur
krassend krijgen ze altijd hun zin
het vrouwtje laat ze de kamer in.

Poezenpootjes spelend in de lucht
verjagen speels vlinders op hun vlucht
spelend samen een geweldig spel
jij vangt me niet en ik vang jou wel.

Poezenpootjes kroelend op mijn schoot
liefde afdwingend met iedere poot
kroelend vragen ze naar nog iets meer
echte liefde doet een beetje zeer

Poezenvriendschap

Mijn poes die is bevriend
met de vogels uit de buurt
het zal mij toch benieuwen
hoelang of dat dit duurt.

Dit is toch heel uitzonderlijk
en tegen zijn natuur
misschien is het maar even
en niet van lange duur.

Ik zal nu toch eens kijken
hoelang of hij dat heeft
dat hij daar zit te spinnen
en ze koppies geeft.

Poezenvreugd

Een keer in de veertien dagen
ligt er op de voordeurmat
wel ‘n briefje met ‘t vraagje:
Zag u soms mijn zwarte kat?
Nu dat kan ik wel beamen
Ik woon hier nu een jaar of tien
en ik hen er in die jaren
veel meer dan me lief gezien.
Want de katten die hier komen
hebben aan conventie lak
en gebruiken zonder schromen
heel m’n tuin als kattenbak.
‘t Brood voor vogeltjes gestrooid,
wordt door katten opgegeten.
Daarom vragen wij ons af:
Geeft u ze genoeg te eten?
U ‘t plezier en wij de zorgen
is toch wel wat veel gevraagd.
Daarom kan het u niet verwonderen
dat zij worden weggejaagd.
Ons huis heeft en dat is jammer
in de slaapkamer geen raam
Dus laten wij voor frisse lucht
de buitendeur wat openstaan.
Als wij dan ‘s avonds boven komen,
dan begint de grote pret,
want zo’n dikke twintigponder
ligt dan midden op ons bed.
En mijn man is zo allergisch
voor dat vele kattenhaar.
Dus dan eerst de dekens kloppen
en dan pas naar bed toe maar.
‘t Is ongeveer een maand geleden,
toen heeft m’n man geluk gehad,
want op de treden van de trap
lag languit een zwarte kat.

Poesje Nel

De mooie poesje Nel,
is een heuse lellebel,
heel bekwaam,
laat ze menig katerhart sneller slaan.

Je wilt echt niet weten,
hoeveel katers ze al heeft versleten,
elke week gebeurt het geheid,
dat ze met een andere kater vrijt.

ééns per week mogen ze haar woning binnen,
om haar te beminnen,
vroeg in de ochtend moe maar voldaan,
zie je dan weer een kater huiswaarts gaan.

Menig kater is voor haar charme bezweken,
maar voor het ontbijt moeten ze zijn geweken,
wekelijks neemt ze een kater voor de lol,
want een relatie houd poesje Nel niet vol.

Poesje Nel heeft vele katerharten doen breken,
doordat ze nooit voor een relatie is bezweken.
Het heeft dan ook niet lang geduurt,
voordat de katers dit wisten in de buurt.

Het was vele jaren later,
poesje Nel kwam niet meer aan de kater.
De jaren gingen heen,
poesje Nel was eenzaam en alleen.

Poesje Nel is nu oud grijs en versleten,
geen enkele kater wil meer iets van haar weten.
nu gonst het door de hele buurt,
dat ze haar katers buiten kattenstad huurt.

Gluren

Ik ben Pieter de kater van de buren,
elke avond voel ik dwang om even te gaan
gluren.
Verderop woont een heuse femme fatale,
achter het huis, dicht bij de lantaarnpaal.

Het is de mooie poes Minet,
Ik wil graag een keer met haar naar bed,
Soms staat ze verleidelijk voor het raam,
en kijkt me dan heel uitdagend aan.

Ze mag van haar personeel niet naar
buiten,
maar vandaag of morgen springt ze door
de ruiten,
Tot die tijd wacht ik rustig af,
op de dag dat ik haar dekken mag.